Chireveti

Witaj w mojej przestrzeni-gdzie edukacja, rodzicielstwo, kultura i codzienne życie spotykają się na wszystkie swoje niechlujne, znaczące i często zabawne sposoby.
Dzielę się osobistymi historiami, refleksjami i małymi prawdami z życia między Indiami a Polską - przez pryzmat dzieciństwa, więzi i ciekawości. Znajdziesz tu przemyślenia, które sprawią, że się zatrzymasz, uśmiechniesz lub spojrzysz na coś inaczej.
Ponieważ życie jest zbyt bogate, by nie zwolnić, nie śmiać się i nie uczyć - po jednym szczerym spostrzeżeniu na raz.

Zastrzeżenie: Są to osobiste refleksje, podzielone w celu wywołania rozmowy, a nie wniosków - zawsze z troską i szacunkiem dla różnych perspektyw.

Kontakt

486833832_10025973400770848_787679592611578758_n

O mnie

Jestem Aneta. Polka z urodzenia, mieszkająca w Indiach

O mnie

Jestem Aneta. Polka z urodzenia, mieszkająca w Indiach od początku XXI wieku - i wciąż w trakcie odkrywania nowych rzeczy. Indie stały się moim drugim domem, a pobyt tutaj otworzył przede mną zupełnie nowy świat pytań, powiązań i perspektyw.

Jestem kimś, kto uwielbia prawdziwe rozmowy, spotkania z ludźmi z różnych środowisk i zadawanie pytań - o wszystko, od wczesnego dzieciństwa po ludzkie zachowanie, po wielkie życiowe "dlaczego" i "co by było, gdyby".
Jestem zarówno introwertykiem, jak i ekstrawertykiem, w zależności od chwili i przestrzeni. Nie wierzę w szufladkowanie ludzi - zmieniamy się, dostosowujemy, rozwijamy. I to właśnie czyni nas nieskończenie fascynującymi.

Interesuję się duchowością i pociąga mnie mądrość Wed i filozofii indyjskich. Uwielbiam odkrywać, jak różne kultury, starożytne teksty i osobiste doświadczenia kształtują sposób, w jaki postrzegamy siebie i otaczający nas świat. Ciekawi mnie nie tylko życie, ale także to, co może kryć się poza nim.

Zawodowo mam duże doświadczenie w edukacji wczesnoszkolnej, szczególnie z dziećmi w wieku od 2 do 5 lat. Nie wierzę w sztywne programy nauczania dla małych dzieci. Wierzę w dawanie im przestrzeni - przestrzeni do bycia, do zabawy, do odkrywania, do prowadzenia własnej nauki na swój własny sposób. Dzieciństwo to nie projekt - to podróż. I warto ją uhonorować obecnością i cierpliwością.