Ach, wspomnienia z dzieciństwa. Pamiętam dzień, w którym wróciłem do domu z przedszkola z dumą mówiąc "kurwa"-polskie przekleństwo, tak znane, że równie dobrze mogłoby być naszym narodowym towarem eksportowym. Moja matka, wyraźnie oszołomiona, spróbowała najpierw drogi dyplomatycznej. "To brzydkie słowo" - powiedziała spokojnie. "Proszę, nie mów tego więcej".

Ale mały ja? Myślałem, że to zabawne. Więc powiedziałem to jeszcze raz.

SMACK.

Zanim zdążyłam zareagować, mama uderzyła mnie w twarz. Nie mocno, ale wystarczająco, by mnie zszokować. "Topowiedziała z całą powagą lekcji życia, "to uczucie, gdy słyszysz to słowo wychodzące z twoich ust".

Powiedzmy, że to zadziałało.

Czego uczymy, nie mówiąc ani słowa

Moi rodzice bardzo uważali na to, co mówią przy nas. Przeklinanie? Absolutnie nie. Nawet w chwilach frustracji trzymali język za zębami. I chociaż dramatyczna interwencja mojej matki była niezapomniana, to tym, co naprawdę utkwiło mi w pamięci, był ich konsekwentny przykład.

Szybko do przodu: jako dorosły przyznaję, że od czasu do czasu pozwalam sobie na łagodzącą stres moc dobrze dobranego kurwa. Bądźmy szczerzy - czasami jest to po prostu doskonały. Ale upewniam się, że trzymam go z dala od małych uszu, ponieważ wiem, jak łatwo dzieci wszystko wychwytują.

Teraz, jako matka i nauczycielka, widzę tę dynamikę każdego dnia. Mój mąż i ja celowo dbamy o środowisko, które tworzymy. Nigdy nie słyszałam, by powiedział coś nieodpowiedniego przy naszych dzieciach - lub kimkolwiek innym, jeśli o to chodzi. Nasze dorosłe dzieci również nie mają zwyczaju używania takiego słownictwa i lubię myśleć, że częściowo dlatego, że nie dorastały, słysząc to od nas.

Dzieci: Najlepsi naśladowcy

Z dziećmi jest tak: nie tylko naśladują twoje działania - one je absorbują. Każde słowo, każdy ton, każdą reakcję. Są jak małe ludzkie magnetofony, z wyjątkiem tego, że odtwarzają twoje największe hity w najbardziej niewygodnych momentach.

Pamiętasz malucha wykrzykującego obelgi podczas zabawy? Albo przedszkolaka, który rzuca bombę na F przed nauczycielem? To nie są losowy wybuchy. Są one odzwierciedleniem tego, czego byli świadkami.

Możesz myśleć, że to "zabawne", gdy twoje dziecko naśladuje twoje frustracje, ale oto brutalna prawda: nie są komikami. To praktykanci, którzy uczą się od ciebie, jak poruszać się po świecie.

Śmianie się z niewłaściwych lekcji

W dzisiejszym świecie mediów społecznościowych te momenty często stają się wirusowe. Rodzice z dumą publikują filmy swoich dzieci używających przekleństw lub wyśmiewających innych, z podpisami takimi jak "Skąd oni w ogóle biorą te rzeczy?!" (- od ciebie.)

Śmiejąc się, nagrywając i udostępniając, nie tylko oddajesz się "zabawnym" chwilom. Uczysz swoje dziecko trzy niebezpieczne lekcje:

1. Słowa nie mają konsekwencji.
2. Wyśmiewanie się z innych jest w porządku, o ile ludzie się śmieją.
3. Uwaga (polubienia, wyświetlenia) jest ważniejsza niż szacunek..

Czy naprawdę chcesz, aby Twoje dziecko dorastało myśląc, że to jest sposób na poruszanie się po świecie?

Rodzicielstwo: Praca bez kołowrotków

Postawię sprawę jasno: W rodzicielstwie nie chodzi o bycie doskonałym. Chodzi o bycie uważnym. Następnym razem, gdy Twoje dziecko powie lub zrobi coś, z czego nie jesteś dumny, zatrzymaj się i zastanów. Zamiast chwytać za telefon, by podzielić się tą chwilą, zadaj sobie pytanie:

• Czy nie mam nic przeciwko temu, by stało się to moim nawykiem?
• Czy śmiałbym się, gdyby zrobili to w szkole?
• Czy chcę, aby moje dziecko tak traktowało innych - lub było tak traktowane?

Jeśli odpowiedź na którekolwiek z tych pytań brzmi "nie", nadszedł czas, aby dać nowy przykład.

Co możemy zrobić

1. Pauza przed śmiechem
   Nie każdy "zabawny" moment wymaga oklasków. Naucz swoje dziecko, że niektóre zachowania, choć zabawne, nie są odpowiednie.
2. Prowadzenie przez przykład
   Dzieci uczą się więcej z tego, co robisz, niż z tego, co mówisz. Jeśli nie chcesz, by przeklinały, nie przeklinaj w ich pobliżu. To proste.
3. Celebruj właściwe momenty
   Chwal swoje dziecko za akty dobroci, odwagi lub kreatywności. Zrób te momenty, które kojarzą się z Twoją dumą.
4. Tworzenie granic
   Naucz ich, że słowa mają moc - i że niektóre słowa nie są przeznaczone dla wszystkich odbiorców.

Przemyślenia końcowe

Twoje dziecko jest Twoim największym dziedzictwem. Sposób, w jaki mówi, zachowuje się i traktuje innych, będzie bezpośrednim odzwierciedleniem tego, czego nauczyło się od ciebie.

Tak więc, następnym razem, gdy twoje dziecko nauczy się "interesującego" wyrażenia lub nawyku, zadaj sobie pytanie: Czy jestem z tego dumny?

Bo choć ich pierwsze przekleństwo może być teraz zabawne, nie jest to rodzaj wspomnienia, którym będziesz chciał się podzielić na ich ślubie - lub usłyszeć na konferencji rodziców z nauczycielem.

A jeśli nadal kusi cię, by odpuścić, pamiętaj tylkoPewnego dnia będą wystarczająco dorośli, by nagrywać ty.