Przez Polkę, obywatelkę świata 🇵🇱

Incydent, który złamał mi serce

Kilka lat temu mój syn - zaledwie dziecko - spacerował po Polsce, kiedy nastoletni chłopiec zaczął obrzucać go obelgami. Jedyny powód: jego kolor skóry. Nic nie zrobił. Po prostu poszedł. Mój brat zgłosił to na policję. Ale nic się nie wydarzyło. Żadnych działań następczych. Żadnej sprawiedliwości.

Ta cisza wciąż mnie uderza. Ponieważ mój syn jest Polakiem. Wychował się w Polsce. Mówi po polsku. Kocha tę ziemię. A jednak dla niektórych nagle nie jest "jednym z nas". To nie jest Polska, w którą wierzę.

Autobus i cisza, która po nim nastąpiła

Niedawno, podczas wizyty w Polsce, byłem świadkiem czegoś, czego wciąż nie mogę zapomnieć. Młody Afrykańczyk, prawdopodobnie student lub pracownik firmy kurierskiej, wsiadł z rowerem do autobusu publicznego. Wyglądał na zmęczonego. Był cichy. Nic nie mówił - po prostu stał tam, gdzie było miejsce.

Kierowca zatrzymał się i surowym tonem kazał mu wysiąść. "To miejsce jest przeznaczone dla wózków dziecięcych lub inwalidzkich". Zero empatii. Żadnych wyjaśnień. Chłopiec wysiadł. Milczał.

Trzy przystanki później do tego samego autobusu wsiadł młody Polak z rowerem. Kierowca nic nie powiedział. Nie ma sprawy.

Ja też milczałem. Chciałem coś powiedzieć. Czułem niesprawiedliwość. Ale zamarłem, martwiąc się o stworzenie sceny. Ta cisza to mój wstyd. I nigdy więcej nie będę milczeć.

Jestem Polakiem i domagam się sprawiedliwości

Kocham Polskę - jej lasy, historię, pieśni, tradycje. Szanuję nasze katolickie korzenie, nasze zmagania i poświęcenia. I właśnie dlatego, że kocham ten kraj, nie mogę milczeć, gdy dzieje się źle.

Dlaczego polscy obywatele mogą być wypychani z mieszkań komunalnych, ponieważ "nie są wystarczająco biedni", tylko po to, aby te mieszkania zostały wyremontowane i przekazane innym, którzy właśnie przybyli? To nie jest współczucie. To porażka polityki.

Nie jestem przeciwny pomaganiu potrzebującym. Ale jestem przeciwny karaniu naszych własnych obywateli. System, który zapomina o swoich obywatelach, nie może przetrwać.

Nie wszyscy, którzy są inni, stanowią problem

Tak, należy zająć się kwestią nielegalnej imigracji. Tak, prawa muszą być przestrzegane. Ale nie każda osoba, która wygląda inaczej, jest wrogiem.

Niektórzy są tu legalnie - studiują, pracują, budują coś dobrego. Niektórzy się tu urodzili. Niektórzy są w polskich rodzinach. Takich jak moja.

Czy moje dziecko zasługuje na gorsze traktowanie? Co z tymi, którzy szanują nasze prawa, nasz język i naszą ziemię? A co z tymi, którzy płacą podatki i wnoszą swój wkład każdego dnia?

Tu nie chodzi o skórę. Chodzi o to, jak decydujemy się widzieć.

Wiedza to potęga - i należy ją szanować

Polacy muszą zrozumieć, skąd pochodzimy - nie tylko po to, by bronić naszej ziemi, ale by ją poznać.

Wiedza nie jest luksusem. To obowiązek.

Kiedy ludzie poznają historię Polski - nasze plemienne początki, nasze zmagania, nasze zwycięstwa - rozumieją, że tożsamość to nie strach. To siła zakorzeniona w prawdzie.

Ci, którym brakuje wiedzy, są najłatwiejsi do zmanipulowania. Właśnie dlatego historia, edukacja i pełna szacunku dyskusja mają teraz większe znaczenie niż kiedykolwiek.

Polska przed chrześcijaństwem - nasze pogańskie korzenie

Przed 966 rokiem n.e., przed chrztem Mieszka I, Polska była już pełna tożsamości. Plemiona takie jak Polanie, Wiślanie i Lędzianie żyły blisko natury, pod przewodnictwem bogów takich jak Perun, Mokosz, Veles i Światowid.

Mieliśmy królów. Mieliśmy rytuały. Mieliśmy mądrość związaną z lasami, rzekami i porami roku.

• 🌿 Reakcja pogańska: Korzenie słowiańskiej Polski (inyourpocket.com)

• 🌿 Legenda o Lechu, Czechu i Rusie (slavorum.org)

• 🌿 Culture.pl

Nie urodziliśmy się chrześcijanami. Wcześniej byliśmy dumni i połączyliśmy wiarę z siłą - nigdy nie zastępując tego, kim byliśmy.

Niech Polska pozostanie Polską - ale też niech pozostanie życzliwa

Nie chcę, by mój kraj został opanowany przez tych, którzy przybywają tylko po to, by brać, którzy nie szanują naszego prawa lub którzy nie chcą się dostosować.

Ale odmawiam również wspierania Polski, w której ludzie są obrażani na ulicy, usuwani z autobusów lub oceniani jako niebezpieczni ze względu na swój wygląd.

Niech Polska pozostanie Polską - ale niech też pozostanie mądry, współczucieoraz po prostu.

Możemy trzymać naszą flagę z dumą - i wciąż mieć miejsce na prawdę.

Ostatnie słowa: Orzeł musi szybować z godnością

Polski orzeł biały wciąż lata. Niech nie leci nad ciszą, strachem i niesprawiedliwością.

Niech leci nad odwagą. Nad prawdą. Nad ziemią, która pamięta, skąd pochodzi - i wie, dokąd zmierza.

Polska jest silna.
Polska jest mądra.
Nigdy nie zapominajmy.Siła bez człowieczeństwa to tylko okrucieństwo w mundurze.